O wydajności

Za oknem - 8 stopni mrozu, nieprzyjemne wiatrzysko i kaszkowaty śnieg z nieba. Do porodu zostało mi 7 dni, nie licząc dzisiejszego to 6 (teoretycznie). Wiadomo jak to jest z dzidziulkami, jednym się śpieszy innym nie koniecznie. Siedzę sobie zatem w popsutym bujanym fotelu, któremu jedna płoza czy bieguna pękła pod ciężarem, o dziwo nie moim, a szanownego małżonka. Efekt jest taki że bujany fotel nie jest już bujany a jedynie stojący. Najwyższa pora na nowy.
No więc jak już siedzę w tym fotelu całe dnie ostatnio, to dłubie. Nie na wyścigi, ale pokarzę wam efekt mojej pracy z jednego dnia. Powstały 3 elementy jednej bluzeczki. Nie porównuje się z Dagny, którą wszyscy znacie i wiecie, że potrafi bardzo szybko i pięknie dłubać. Ja za mało jeszcze tego "chleba" zjadłam. Jeszcze mówię o sobie, że się uczę. Ktoś mi powiedział, że mam wreszcie zacząć myśleć o sobie bo do tej pory za dużo przejmowałam się tym co było wokół. Nawet robótkowe twory w 85% procentach w końcu lądowały u ludzi, mało co mam w domu. Teraz robię tylko dla siebie (nie długo mi przejdzie, ale póki co...) Może zdążę zrobić tę bluzeczkę zanim odjadę na porodówkę. Te 3 elementy powstały wczoraj, dziś z racji wyjazdu miałam mniej czasu i powstał tylko jeden element. Został tylko jeden do zrobienia. Czy ta moja praca jest wydajna... cóż, nie potrafię jak na razie szybciej.

Wykonując próbkę tego wzoru nie bardzo podobał mi się efekt, ale postanowiłam zaryzykować i na większym formacie wychodzi całkiem przyjemnie.


Opętały mnie ostatnio ażurki